“Een korreltje vertrouwen en een halve gram moed”
Hij woont in het schilderachtige Lieren, vlakbij Apeldoorn. Giep van Werven. Als spiritueel genezer begeleidt hij mensen bij bewustwording. Oude patronen loslaten om bij je kern te komen. Daarvoor heb je nodig? Een korreltje vertrouwen en een halve gram moed! Hij schreef onder deze titel een boek. En vertelt dat een van deze ingrediënten, vertrouwen, iets is waar we vaak van zeggen: ik wil er méér van. Terwijl het er eigenlijk niet om gaat het te vermeerderen.
Giep: “Het is er of ’t is er niet. Op het moment dat je voelt dat jij in staat bent de koers te volgen die bij jouw kern past, ga je ervaren dat je vertrouwen hebt. Het lastige is dat wij het met ons hoofd proberen te bedenken. En dan komen er tegenargumenten, twijfel. Maar het zit ‘m niet in het denken, ’t is voorbij het ‘bedachte’. Het moment dat je op die eigen koers vaart, ga je letterlijk ervaren dat je vertrouwen hébt. Daarvoor heb je moed nodig. Om die stap te zetten in het onbekende. We zijn zo gehecht aan het bekende. Het valt mensen moeilijk die cirkel te doorbreken. Als je het tóch een keer doet, heb je ervaren in jezelf dat het kan. Als dat is gebeurd, kan je nooit meer zeggen: ik kan het niet. Nog steeds kun je dingen tegenkomen die je moeilijk vindt, maar je weet dat het kán.”
Los van je denken
Hoe doet Giep van Werven dat, mensen begeleiden? “Je hebt iemand nodig die je uit je denken haalt. Dan ga je beseffen dat alleen het ervaren van elke stap ervoor zorgt dat je jouw bewustwordingstocht kunt volbrengen.” Giep doorliep het proces zelf en is in staat mensen egoloos te begeleiden. Nadat een cliënt heeft verteld wat er aan de hand is, ziet Giep vrij snel waar een probleem vandaan komt. Hij ziet iemands blauwdruk en heeft zo inzicht in kwaliteiten en groeimogelijkheden. Kijkt in de oorsprong: dat wat een mens wil ervaren. Hij helpt iemand door te werken met zijn of haar energieveld. Giep:“ Dit heeft bij iedereen een specifieke frequentie, trillingssnelheid. Ik verander die snelheid zodat iemand in staat is bij zijn eigen basis te komen. Bij de meeste mensen concentreert het energieveld zich ter hoogte van het hoofd: mensen zitten ‘in hun hoofd’. Ik kan dit veld in balans brengen. Hoe ik dat doe, kan ik niet omschrijven. Ik weet dat ik ertoe in staat ben en kan ook zien wat ik doe.”
Half grammetje moed
Compleet moedig zijn, is een forse stap. Misschien een brug te ver om voor de volle 100 procent moedig te zijn. Een halve gram moed echter: dat klinkt haalbaar. Daar wil ik graag aan beginnen. Is met een stuk moed in je achterzak leven hetzelfde als angstvrij leven? Giep: “Moed is je angst onder ogen durven zien. Niet meegaan in de beweging van de angst. Onder ogen zien wat er is. Toelaten wat er is. Ieder mens kent angst. Zodra je echter beseft dat je ‘m niet meer nodig hebt, transformeer je hem naar moed.” Giep legt uit dat je mag voelen wat je voelt. Hoe doe je dat? Waar zit zoiets? “Dat zit hier”, zegt hij terwijl hij zijn buik aanraakt. “Drie centimeter onder je navel. Wilskracht, vertrouwen, moed, je gevoel. Ook wel het hara-punt genoemd. Wonderbaarlijk dat we dan toch steeds in dat koppie zitten! Wie durft te voelen wat er in die onderbuik zit, zet een stap. Giep raadt aan goed vanuit je basis, je buik dus, te ademen. Zo haal je levensenergie naar binnen. Wees je bewust van elke in- en uitademing. Adem naar je buik, naar je gevoel.”
Check je gevoel
Stel, ik ben vol goede moed en wil wat ik voel eerlijk onder ogen zien. Dan is het vaak lastig onderscheid te maken tussen wat mij seintjes geeft: is dit mijn intuïtie, een gedachte, angst, mijn gevoel of een emotie…? “Dat vraagt stilte”, antwoordt spiritueel begeleider Van Werven. “Stilte naar binnen”, gaat hij verder. “Het vraagt een toetsmiddel in jezelf. En dat bestaat! Een voorbeeld. Stel dat je voor een moeilijke beslissing staat. Een nieuwe baan dient zich aan. In je ratio zijn er evenveel voors als tegens. Da’s niks nieuws. Het wonderlijke van voor- en tegenargumenten is dat elk argument vóór, er tegelijkertijd eentje tegen heeft. Als je dát hele verhaal loslaat en naar binnen gaat, voelt wat er zich in je buik afspeelt, dan toets je je gevoel.Leg je hand maar eens op je toetssteen: je buik. Hoe voelt dat nou vergeleken met het moment dat je hier de kamer binnenkwam?” Ik denk even geen antwoord te hebben (let even op het woord ’denk’), maar met mijn handen op mijn hara zeg ik: ‘rustiger’. “ Dat idee heb ik ook”, bevestigt Giep. We koppelen weer even terug naar het voorbeeld van de nieuwe baan. Giep: “Op het moment dat je kunt voelen: ‘dit klopt’, ben je ook in staat om de stap te zetten die hierbij past. Hoe die weg er dan uitziet, maakt in principe niet meer uit. Je heb de keuze gemaakt die voor jou goed voelt. Natuurlijk ontmoet je op die weg van alles, moeilijkheden, meevallers… hoe je ze maar noemen wilt. Je weet echter: dit volg ik, omdat je niet vanuit je hoofd koos, maar het daadwerkelijk hebt gevoeld. Dan kan je best in de modder terechtkomen, maar je weet steeds dat dat past bij ‘die weg’. Het hoort er bij. Is zoals het is.“
Zuiver handelen
Belangrijk dus om de tijd te nemen en te voelen wat zich in je afspeelt. Een pas op de plaats. Stilte. De handen aan de buik. Terwijl mijn enkels soms in de modder steken. Even voelen of ik deze situatie ook anders kan beleven. Giep: “Ik kan pas zuiver handelen als de consequenties van wat ik doe, niet doorslaggevend zijn. Als ik me concentreer op de gevolgen, handel ik óf naar de consequentie toe, óf er van af. Dan zijn het altijd argumenten vanuit het beperkende denken die me leiden. Op het moment dat ik de consequenties loslaat, zijn mijn acties vrij geworden. En handel ik autonoom: vanuit mijn kern.” Terwijl onze groeidiamanten vertrouwen en moed zich gaandeweg ontwikkelen, ervaren wij mensen allerlei emoties. Vreugde als we ’t lekker vinden gaan, pijn als ’t ons op z’n tijd wat tegenvalt. De meeste mensen zijn niet echt dol op pijn. Vaak bestrijden we ‘m het liefst zonder te weten waar hij vandaan komt. “Pijn geeft je besef van blokkades in je lichaam”, vertelt Giep. “Het heeft dus een functie. Natuurlijk moet je pijn niet gaan verheerlijken. Maar als je ‘m puur en alleen bestrijdt, mis je de clou. Dan gaat de boodschap aan je voorbij die ervoor kan zorgen dat energie weer gaat stromen.”
Mededogen
Mededogen. De Dalai Lama wijst ons steeds weer op de kracht hiervan. Ook volgens Giep ligt in barmhartigheid en liefdevol begrip een belangrijke sleutel voor ons leven. Hij doelt daarbij op mededogen voor een ander én voor je eigen handelen en denken: “Als ik geen mededogen heb voor mezelf maar blijf hangen in veroordelen, zet ik mezelf klem. En zelfs nog meer dan ik voor die tijd al deed. De mens heeft een wonderbaarlijke eigenschap. Naar buiten toe blaast ie zichzelf op, maakt zich groot en breed. Naar binnen toe maakt ie zichzelf klein. We zijn onze eigen aanklager, rechter en beul. En dat doen we elke dag weer. Triest. Waarom we dat doen? We zetten een soort mechanisme in werking. Als we ons zelf al hebben veroordeeld, hoeft een ander het niet meer voor ons te doen. Wanneer die zegt dat ie jou niet zo aardig vindt, komt dit lang zo hard niet meer aan als jij jezelf alvast hebt ontdaan van jouw kracht.” Pittige gewoonte. Onszelf compassie gunnen, blijft dus heel essentieel.”
Lijden
Hoe kijkt Giep van Werven tegen ‘lijden’ aan? Welke functie heeft het in ons leven? “Het kan je alert maken”, legt hij uit. Het brengt ons diep met onszelf in contact. Eigenlijk laat het ons ervaren wie we niet zijn en juist hierdoor maken we contact met wie we wel zijn. Als je het lijden kunt loslaten omdat je beseft dat het een illusie is, ervaar je vreugde. Indien je er niet in blijft hangen, is het dus een mooi hulpmiddel om tot jezelf door te dringen. Het verheffen tot een doel, brengt je niet zo ver. Je kunt er in vast komen te zitten. Als een slachtoffer. Alles wordt je vanuit die optiek ‘aangedaan’. Terwijl het regelrecht uit het denken komt, vanuit de gedachte dat we afgescheiden zijn. Het lijkt soms wel eens een mondiale hobby! Om het simpel te zeggen: lijden is in feite het niet kunnen omgaan met een situatie. Geen plek kunnen vinden voor pijn, verdriet, boosheid of onmacht. Als je niet meer in de cirkelgang van het lijden zit, kom je nog steeds dingen tegen die je raken. Dan is het als het ware ‘bewust lijden’. Als je beseft wat de functie is van dingen die je tegenkomt, ga je voorbij het lijden.Ik herinner me een verhaal. Een Tibetaans klooster was getroffen door een windhoos. Toen de storm voorbij was, stonden alleen nog wat muren overeind. Het dak was verdwenen. De monniken waren ten einde raad en klaagden erop los. Een van hen had echter een enorme grijns op zijn gezicht. De anderen vroegen hem waarom hij zo blij keek. Hij antwoordde:‘Toen het dak er nog op zat, kon ik Gods sterren niet zien. Nu geniet ik elke nacht van de sterrenpracht’. Giep sluit af met: “Het is maar hoe je kijkt”.
Zelf leren loslaten
Er zijn vijf stappen die leiden tot loslaten. Hier heeft Giep van Werven ‘angst’ als voorbeeld genomen. ERKEN dat het jouw angst is. HERKEN WAAR DE ANGST VANDAAN KOMT. Je neemt hem waar in het nu maar hij kan een relatie hebben met het verleden of de toekomst. Durf te onderzoeken waar hij vandaan komt. Er is een keer een gebeurtenis geweest die nu je angst weer activeert. ONTMOET. Niet moeten, maar ont-moeten.Treed daadwerkelijk in contact met dit element. Wroet erin, bekijk het van alle kanten, loop er niet voor weg. SLUIT VREDE met je angst. Dat proces kun je niet bedenken. Je sluit vrede omdat die in jezelf plaatsvindt. Het is geen handeling maar een gebeurtenis. Vanuit vrede kun je afscheid nemen. Dan kom je tot het besef dat je de angst niet meer nodig hebt. Je kunt niets loslaten door het een schop te geven, door in verzet te komen of door het te negeren. NEEM AFSCHEID van je angst.
Paravisie, september 2004